Öptüm alnına yol olmuş çizgilerinden dedi adama...
Ayağının toprağa bastığı yerden öptü
Gözüne perde olmuş kızgın bakışlarında kayboldu kadın..
Cümlelerinin tebessüm ettirdiği yüzünü okşarken,
Çocukça kahkahalar attı yüreği...
Avuç içlerindeki çizgileri kader diye tanımlarken,
Adını koymayacağım
Bir şiir mısrasındayım
Gönlüm dilime dargın
Yorgunum yorgun
Emanet ettim seni
Güneşin aydınlığına
AKLIM YÜREĞİME DARGIN
BİRİNİ ÇOK UZAKTAYKEN BİLE
DÜŞÜNDE TAŞIYABİLMEKTİR SEVDA
ÇOK SEVİLMEK DEĞİLDİR ASLINDA SEVDA
SEVDİĞİNDEN EMİN OLMAKTIR
Bir şehir ol bana
Dar sokakları olsun
Her uzattığımda
Sana değsin ellerim
Bir yol ol bana
BEN YÜREKÇE BİLİRİM ADAM
DİLİM SÖYLEMEZ SEVDA SÖZLERİNİ
GÜLÜŞÜME KATARIM SEVDA SÖZLERİMİ
SEN MUNZURLUK YAPTIĞIMI ZANNEDERSİN
BEN ÇAKTIRMADAN
SEVMELERİMİ İZLERİM KENDİMDE
Çok yorulduk be dostum
Sevmekten vazgeçmedik belki de
Üşüten yürekleri mekan eyledik
Samimiyetten uzak
Gönüllerde yolculuk ettik
En çok denizin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!