Zor geliyor hayat, irkiliyorum
Ansızın bir ölüm arzusu ile…
Mutlak sonu sevmek, tutulmak ona,
Ruhu sıkıştırmak hayat çarkına,
Dişlide ölümün tadına varmak…
Gözleri mıhlamak kara toprağa,
İmrenmek sararıp solan yaprağa,
Bedeni bembeyaz kefene sarmak…
Gece, yatağından mezara düşmek…
Gördüğü rüyanın bağrını deşmek…
Sonunda bu hâli de hayra yormak…
Bu hayat kimlerin vazgeçilmezi?
Kimler için ölüm bir kara yazı?
Bu sorular benim beynimde sızı…
“Ben beni bilirim” demeyip sormak…
Son vermek düşünce fonksiyonuna,
Can vermek hayatın vuslat anına,
Erince yüreğim bu muradına…
Bir solukta uzun köprüyü geçmek,
Ulvi çilegâhtan huzura göçmek…
Kayıt Tarihi : 28.6.2018 03:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!