Arzu'm-Hâlim Şiiri - Urungu Şad

Tanrı’m…
Yakaramıyorum bile sana…
Sen, ad verdin bana, “Adın Orçun” dedin; yani Töre; Ben ise karşı geldim göz göre göre…
Sana ve törene!
“Eyvahlar olsun” derdim hep, “Eyvah” oldum, eyvah…
Yakışıyor mu yiğidine!
Yakıştıramıyorum kendime…
Her yükü taşıdım, bir bu mu kalmıştı Tanrı’m! Kızma bana Tanrı’m! Şimdi yakarmak hakkım…
Hep sevdiceğimi aldın elimden, almak hakkın, sormak hakkım, neden acele ettin!
Sevgi’yi özleyeyim diye mi?
Aşk’ı bulayım diye mi?
Sen, bulunması imkansıza sakladın Aşk’ı; ama ben buldum. Buldum onun gözlerinde…
Tanımadım imkansızı…
Sen, Aşk’ı, bir çift gözün içinde gizleyen, Yaradan! Ben, onu bulan…
Sana lâyık olamadım mı Tanrı’m!
Hep yıldızım sana doğru gelirken ve ben daha on beş yaşındayken yine de sana yakışmak için göz yaşlarımı tutmadım mı Tanrı’m!
Onu alıp yâri veren sen, verdiğini de almadın mı Tanrı’m!
En güzel yarınlarıma sebebimin eksikliğini kattın, gençlik denilene sevdiğiminkini…
Bana hasret kattın, huzurumu aldın, hüzün kattın, gözlerim gülmüyor artık, farkında mısın Tanrı’m!
“Göm” dedin, gömdüm; “Sev” dedin, sevdim; ama bu kadarı da çok Tanrı’m!
Sana şükredeceğim yer de, her yanı surlarla kaplı bir kaleye tek başına saldıran, gözü dönmüş bir çeri gibi davranıyorsam ve bu suçsa, suça ortaksın Tanrı’m!
Dualarımın sana gelmesini engelleyen biri mi var, ne desem olmuyor Tanrı’m!
“Beraber al” dedim, almadın; “Geri ver” diyorum, vermiyorsun; “Bana, Aşk’a ortak olandan başkasını yasakla” diyorum ki diyeceğim ömrümün sonuna kadar; ama yapmıyorsun. Ben, senden olan; sen ise onu üzüyorsun Tanrı’m…
“Ölüme eyvallah” dedim; ama Aşkıma demem; başkasına beni sevdirmek neden! ...
Kulun mu yok sevgiye lâyık!
Görüyorsun, bak titriyor ellerim, sabrım kalmadı artık…
Gökyüzü’nün dağı da yok ki çıkayım!
Yok ki…
Yok…
Yokum!
Beni nereye sakladıysan geri getir Tanrı’m…
Kötünün yanında sevimli kaldığı hâllerdeyken başkalarını üzmeyi bu yürek yediremiyor kendine...
Sen, kimseye kaldıramayacağı yükü vermezsin; ama ilk olarak bende deniyorsun sanırım. Ben, o yükü taşımaktansa yere fırlatırım. Buramı geçer bu Tanrı’m…
Dualarımla senin arana girenin adı Şeytan…
Buyruk ver kendi ateşinde yakayım onu, ben hazırlayayım sonunu, kurutayım huyunu suyunu…
Tanrı’m, dileklerim her ân yüreğimde ve hep dilimde…
Bugün mutlu edeceklerin arasına beni de kat be!
Ver istediklerimi bana geri ve al üzerimdeki bana yakışmayanları geri…
Yarattığından beri böyle Aşk görmedin, ben ise bu hâlde kendimi…
Bilemediğim kendimi bildiğimden beri…
Öyle zor ki bunları sırtlanmaya çalışmak…
Umudum, benim; ben, kendimde değilim!
Öyleyse neyleyim! ...

Söz senin Tanrı’m,
Müzik senin Tanrı’m,
Ver beni bana
Sevdiğimi öpeyim de
Öyle okuyayım Tanrı’m!

Bu sözler ise benim ve bunlar Şeytan’a:
Yeminler olsun ki düşüneceksin kara kara…
“Ben ne yaptım! ” diye…
Yok olacaksın inleye inleye…
Söylesene seni kim kurtaracak!
Seni tehdit eden ben! Senin sonun olacak!
Hoş, bilmezsin bizim ağzımızı; ama…
Oğlummm…
Sen hakkını kullanamadın.
Şeytannn…
Hep sen bana uyardın,
Son kez ben sana uydum…

03.17
23.04.2006

Orçun~