Arzu Halim Şiiri - Salih Kozan

Ağlayarak gelmişim şu fani dünyaya
Bende bir insanım herkes gibi bu alem içinde
Hep birşeyler hayal edip gülmeyi aramışım
Hep birşeyleri özlemişim
Gün gelmiş çile çekmişim
Gün gelmiş sefa sürmüşüm
Düşe kalka geçmiş çocukluğum....
Zamanla!
Umutlarım büyümüş
Hayellerim büyümüş
Ben büyümüşüm...
Nemrutları görünce İbrahim,
Firavunları görünce Musa olmak istemişim
Hep hayal etmişsim Alemlerin efendisini
Rüyalarımda bile olsa onu görmek istemişim
Hayallerimi onunla süslemişim
Gördüğüm her kırmızı gülü
Açan her bir laleyi
Hep Efendimize benzetmişim
Ey yüreğime esen yellerde savrulan umutlarım
Ey ayrılık hasretiyle geçen yıllarım
Ey sarmaya hasret kavuşmayı bekleyen kollarım
Bilseniz sevdiklerimi ne çok özlemişim
Kor ateşlerde ne çok yanmışım
Gecenin karanlığında dalmışım,
Düşlerimde yıldızları koparmışım
Taç yapmışım hayallerime
Benimle hüzünlenmiş kalemim
Dertlerle yoğrulmuş yüreğim
Tek sığınağım sen oldun Rabbim
Diz çöküp huzurunda ağlamışım
Derdi verende sen dermanı verende
Kulunum çaresizim anlamışım
Herkesin gönlü bir yerlerde ben sana bağlanmışım
Esirgeme merhametini Kabul et arzu halimi bin bir umutla kapına gelmişim