Arzu-Hal Şiiri - Erdal Ebem

Ağabeyler bir bakın, ben ufacık çocuğum,
Halimi dinleyecek, kimse yok mu burada,
Düşmüşüm dar-ül harbe, belli değil yokluğum,
Ben kime dert yanayım, kimse yok mu burada.

Gelecek kör bir kuyu, salsam çekemem ipi,
Öyle çukur ki meret, dibi görünmez dibi,
Kendime yön biçemem, ufkum karanlık gibi,
Ben kime dert yanayım, kimse yok mu burada.

Korumasız bırakma şu körpecik bedeni,
Üstesinden gelemem, sorma sakın nedeni,
Eskiden kolaydı bey, dinlerdin sen dedeni,
Ben kime dert yanayım, kimse yok mu burada.

Atam dedim sizlere yadigar bildim yurdu,
Lakin ayırmadınız, sürüye dalan kurdu,
Hoşt dedikçe zalime bana da pençe vurdu,
Ben kime dert yanayım, kimse yok mu burada

Öyle gelen geçenden bakamam ben halime,
Tarihimden okudum, gün vermemiş zalime,
Bunca zulüm önünde, gem mi vuram dilime
Ben kime dert yanayım, kimse yok mu burada.

Erdal EBEM
01.12.2007