Arz-ı Hal Şiiri - Şiwan Ali Yılmazdağ

Arz-ı Hal

Yüreğim kan ağlıyor ciğerim kebap narçiçeği dudağın için,
Derbederim hasretim gözlerine dermansızım sen için.
Perçemine el sürersem neye neylerim İslam’ın şartı ?
Artık kilise yerimdir zünnarı zülüfün beni bıraktı kim için?
*
Aşk mesuldür ölümlere işrak içinde o yâr bende kurbanım,
Pazarı kalmadı şekeri şerbet dudakların baldır gül kokuyor güftarın.
Kâğıt gül kabuğundan kalem amberden olması lazım,
Meylim kalmışken henüz yazayım vasf-ı ruhsarın.
*
Sen bahçelerde selvi iken biçare yüreğim hazin,
Her daim bülbül misali dolaşırım bahçende gülü gülizar için.
Ağlatırsın her daim imkânsız bakan bakışlarınla,
Artık bulamasın ben gibi acıyı acılar vermek için.
*
Hayalim Kürtçe ama anlatırım dört dille
Şiwan arz eder halını hiç olmazsa anlaman için.

Şiwan ali yilmazdağ