Arzu Hal Şiiri - Nizamettin Özel

Uzun seneler geçti,
Senden ayrılalı, Ey Resul.
Ne sana ümmet olabildik,
Ne Yaratıcıya kul.

Dünya’ya sarıldık,
Hem de sıkı sıkıya.
Yatırdık tüm servetimizi,
Kadına, kumara, takıya.

Sen neyi yasakladınsa,
Biz hep onu yaptık.
Alnımızda secde izi,
Kaybolup gitti artık.

İçimizde ne bir arzu,
Ne heves, ne istek.
Umutlarımız kayboldu önce,
Kalelerimiz düştü tek tek.

Ayaklar altında kaldı,
Şimdi mukaddes dava.
Kadınlar pazarda satılıyor,
Parasız pulsuz bedava.

Bir seni göremedik,
Ah! görebilseydik keşke.
Gülistan olurdu o zaman,
Hayalimizi süsleyen Mekke.

Ömer’imiz yok bizim;
Osman’ımız, Ali’miz.
Sana arz etmek istedim,
İşte budur halimiz...