Arzu Dinçer Şiirleri - Şair Arzu Dinçer

Kağıttan gemiler doldurur hayatını,
Yağmur sonrası sokaklarda oluşan dereciklerden,
Okyonuslara ulaşan hayaller sarar benliğini
Bu sebeptendir ki çok sever yağmuru
Bir de elindeki mendiller kolay tükenir,
Kentin ıslaklığa teslim olduğu gripli günlerinde

Kul hakkı kulundur,
Gerisi nahoş bir kavuktur.
Yüce divan ne yapsın?
Şaşkın beşer bile hakperesttir..

imbikten geçmiş insan,
bu ne azizlik!
Hiç mi yer kabuğuna dokunmadın?
Hiç mi duymaz, görmez, konuşmazsın?
Beyaz, beyazlığından utanır yanında,
Söyle, gerçekten yaşıyor musun?

Kadın, hayatın orta yerinde
_Çevresi tel örgü..
__Nazarında dünya,
__Yaşanılmayacak bir rüya...

Toprak, yaşamın kaynağı

Gece ıhlamur kokularını toplamış koynuna,
Gece ışık yanan evlerin hüzünlü öykülerini,
Gece iç dağlayan türküleri sarmış boynuna,
Yeni doğan bebenin gülümseten ağlamasını,
Gece bir ölünün hatıralarını toplamış kulaklarına,
Gece gerdek heyecanı ile çarpan bir yürek..

Ağlıyorum sesimi duyan yok!
Çocuklarımı almayın elimden...
Onlar benim göğe açılan ellerim...
Yandıkca harmanlar kanıyor bedenim..
___farkında değilsiniz! Olamazsınız da
___teknoloji kölesi oldukça

Unutulmuşlukları doldurup bohçama,
Sarınıp havanın ayazına...
Ağzımda bir çiğnem anı..
Alır başımı giderim....

Yitirdiklerim yıldız başımda,

Olgun bir aşk bu,
Varlıkta yükselmeyip,
Yoklukta alçalmayan,
Süregelen bir aşk!
Ilıman mevsimleri barındıran
Kırılma noktalarına dayanıklı,

Hesap kitap meselesi değil,
Seni öylesine sevdim..
Öylesine ...
Pamuk bir bulutta
Uçan bir melek gibi..
Ben seni öylesine sevdim...

Beyaz bir güvercin ağlıyordu.
Sordum:
-Nedir seni üzen?
Boynunu büktü,
Mahsun ve acıyarak baktı yüzüme