Gün yeniden başlar bu şehirde,
Üzülmek bir gereksinim gibidir sensizlikte,
Rakı sofralarında aranan unutulmuşluklardan daha gerçek
Kanayan avuçlarımın acısından dahi bariz
Askıya almak bütün tesadüfleri
Nehirlerin döküldüğü denizler gibidir sana kavuşmak,
Bilmez gönül ,
Gelir mi ?
Gözleri katran karası sevgili ,
Ben gitmeden buradan . . .
Ve alır mı ellerine ellerimi ?
Söylediği söz yağmur yağdırır mı ?
Sönmeye dönmüş ateşlerde yürüyorum,
Canım yanıyor,
Kanım çekiliyor gibi damarlarımdan,
Tırnaklarım sökülüyor etimden,
Durmadan işkence eden bir gökyüzü var,
Çevreleyen her bir yanı;
Ona de ki :
Onsuz geçen her gün ,
Düşünce suçundan yattığım yarı kapalı cezaevi günlerinden ,
Ve bahar vakti balkonumdaki begonyaları sulayamamaktan farksızdı ,
Ve yine de :
Damarlarımdaki kan kadar kutsal saydığımı ,
Uzak ülkelere erişmek istersen eğer,
Posta pullarından kanatlar yap kendine,
Ve mevsim değişmeye yüz tutarken,
Sürüler halinde ayrıl postahanelerden,
Zamansız geçersen bulut kümelerinden,
Yağmurları da taşı yol aldığın memleketlere doğru,
Günümü aydın eden sen ,
Zifiri karanlıkta hilalim de sen ,
Ormanın yeşili ,
Toprağın kokusu ,
Yağmurun dokunuşları bile hep sen ,
Sokaktaki aç insanların ızdırabı sen ,
Ben daha hiç sensiz bir gün geçirmedim,
Sensizlik nedir biliyor musun?
Seni düşünmemektir,
Kanımın yüreğime doğru akmamasıdır,
Sensizlik,
Hepten yok oluşumdur.
Hiç mecali kalmamış baharın ,
Çiğdemler bile gücenmiş yeşile ,
Çiğ bir ongunluk var yüreğimde ,
Çiğ bir hatıra ,
Mütenevvi lahzalar ,
Ve mütenevvi zaaflar . . .
Gürültülü sessizliğini bozdum yüreğimin senin için,
Yüreğinin katılığından donmuşken ellerin,
Ben sıcacık yüreğimle dokundum ruhuna,
Fırtına çıkacağı daha akşamdan belliyken,
Henüz ezan okunmadan yelkenleri açtım okyanuslara,
Yolda ağlarıma balıklar takıldı ama,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!