Demlensin çay.
Buğu
Buğu
Üstünde tütsün huzur.
Sen,
Cümle güzelliğinle,
Karşımda öylece dur.
Çay içtiğin bardakta,
Dudak payı olayım.
Elinde çay kaşığı,
Dudaklarınsa şeker;
Çay kokulu ıslak dudaklarını,
Şeker gibi sorayım.
Seni çaydan da öte,
Sinemdeki ateşte,
Gül gibi damıtayım.
Bu da yetmez diyorsan!
Aşk azığıma katık,
Avucumda sıcaklık,
Damağımda burukluk,
Yaşadığım mutluluk;
Alıp
Verdiğim
Soluk,
İçimde can
Sayayım.
Çayıma karıştırıp,
Yudum
Yudum
Yudumlayım.
Ankara,12.08.2008 İbrahim KİLİK
Kayıt Tarihi : 12.8.2008 22:11:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İbrahim Kilik](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/08/12/arzu-65.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!