Arzu Şiiri - İbrahim Türk

Hissettim O'nun da bana ait olduğunu
gözkerimizin randevulu olduğu okul giriş kapısında.

O'nu birdaha görmemem
aşkı kilitli bırakabilirdi,
kapısı kilitli parmaklıkların ardında.
Lakin görmek sevmekti
ve sevgimde aşkı doğurmak için sabırsızdı.

Arıyordu gözlerim
yeniden randevu istiyordu:
Selda denen o narin, oyumuşak, o sevgi dolu,
o dostluk dolu, o aşka aç gözleri arıyordu,
zor olmuyordu
buluyor ve bakıyordu.
Öğretmensiz zamanlarda kalbim ayaklarımı kandırıyordu,
ve ve gözlerimde kalbimi.
Arayan varmıydı gözlerimi soruyordum
ve hiç cevapsız kalmıyordum.

Sorularımın basitliği
ve gözlerimin aciz sevinci
kalbime mi aşkı hediye etti?
Yoksa kalbimi mi aşka hediye etmişti?

Selda denen o zalim, o acımasız, o aşka doymuş,
o duygusuz, o sevgiden yoksun kalbe
bir zaman yolculuğu yaptırmak istiyorum.
ve bu arzu sonsuza dek sürecek sanıyorum.
Ve kendime kızıyorum,
ve kalbime isyan ediyorum
ve unutmak istiyorum,
ve de içiyorum şimdileri.
Zaman makinemiz ALO lu bir şey olacak,
fakat ben o makineyi kullanamıyorum
ve sonuç; başlamadan biten platonik bir yolculuk.

Evet sorularımın basitliği
ve gözlerimin aciz sevinci
kalbimi aşka hediye etmişti.

Seninle bir gün zamanda yolculuk yapamayacaksam,
kalbimi alıp,
aşkı kilitleyip,
hafızamdan ismini silip gitmek,
randevu isteyen yeni gözler
zalimleşmeyecek, duygulu, narin, sevgi dolu, aşka doyumsuz
yeni bir kalp arzu ediyorum.

Sana elveda
senli bir aşka elveda.