Arzederim! Şiiri - Mehmet Arslan 3

Şu semt senin,
Cadde sokak,
varı yoğu hep satarak,
gece gündüz dolaşarak,
eşikleri aşındırıyorsun,
yıldızları vadediyorsun,
safım ya, inanarak,
Vekaleti veriyorum,
seçiliyorsun, sonra?
sonra bana tepeden dikiliyorsun,
Vekilim!
Vekâletimi alırım ha!

Milliyetimi,
Kimliğimi dillendiriyorsun,
Aş, ekmek, özgürlük, diyorsun,
Hak, hukuk, adaletten,
dem vuruyorsun,
Dini mide, kutsallarımı da,
İnsafsızca kullanıyorsun,
Vekaletimi alıyorsun,
sonra unutuyor,
tepeden bakıyorsun,
Vekilim!
Vekaletimi alırım ha!

Yalvarıp yakarıp,
ağladığın günler nerdeler,
O mahcup yüzünden,
kalkmış artık perdeler,
Seninle mücadele veren dostların,
aynı yerdeler,
Yukarılara kapağı atmışsın,
Birde makam kapmışsın
Yarattığın ilaha tapmışsın,
Vekilim, unutma!
Ben asilim!
Vekaletimi alırım ha!

Samsun-1974