Arz-ı veda Şiiri - Saltuk Yüksel

baktılar
yıkılan köprüler ardından
yükselen ay şafağına...
ve baktılar ışığa...
ışığın pervane misali dansetme tutkusuna...
ve baktılar
yüzlerinde kanayan tebessümü
damla damla gömdükleri sessizliğe...
ve baktılar son kez
geçecekleri o nur lu ülkenin dar kapısına.
ve unutulmuş dağ doruklarından
yüzünü uçsuz bucaksız ovaya dönmüş
bir eşkiya suretinde gördüler
yaşam ve ölümü...
ve... parmak parmak kenetlenen yürekleri
avına saldıran
rüzgar kanatlı şahinler gibi
süzülürken karanlığa
gök yüzün den
iki yıldız kayıverdi...