O gün ellerimle kazdım seni afra,
Her tırnaklayışımda sağır ederdi kulaklarımı sesin.
İsterdim kış olsun, kar yağsın, donsun bedenin.
Her şeyin sonuna yaklaşırken
çık de, kahrolsun sitemim de afra.
Yalvarırım bunu ikimiz için yap.
Cemre bağrında bir elif sadeliği
kaşları yerde, yüzü mahcup
kelimelerinin sonu yok...
Karışıyor gök kubbede
bak ve duyuyorum de afra,
boşluğa takılan sesleri.
Ben de artık yürekten nefes alayım.
Çıkılan seferlerde kurulan otağlar gibi rahat
rahat göğsün afra.
Tut ellerimden.
Ellerin, ellerin öyle sıcak ki
isteme benden terk etmemi...
Akşam kızıllığını seyreden ilk baykuşu
ben miyim bu toprağın?
Yazbahar çiçeği, hercai menekşe
kokusu getirsin
..........
..........
Kayıt Tarihi : 6.10.2019 15:57:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Anıl Kanber](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/10/06/arz-i-munacaat.jpg)