Arz-ı Mev'ud Şiiri - Turan Yükseloğlu

Arz-ı Mev’ud
Farz et ki ben İsrail’im,
Arz-ı Mev’ud idealim…
O da ne? dersen İsmail’im;
Vaat edilen Kenan-ı Diyar…
Ata babanın ayak izleri var.
İyi de, babamız bahsetmedi,
Kardeşim İshak, Babam…
Demedi başkasına yasak,
Neden sadece size hak?
İbrahim benim de babam.
Demek ki; Arap’a da hak,
Kardeşim İshak, Beni İsrail;
Senin soyum ise, Arap da benim soyum…
Ana ayrı, baba bir biz kardeşiz…
İsmail, farz et ki; Habil Kabiliz,
Arz-ı Mev’ud’a ikimiz de talibiz,
Bu topraklara tek biz sahibiz…
Kabil gibi İshak soyu İsrailiz.
Neresi bu arz-ı Mev’ud denen?
Görürsün bakarsan internetten,
Kardeşim İshak nedendir….
buralar sadece benimdir demen?
Bu hırs, hiddet, şiddet neden?
Ben senden, sen benden;
İsmail’im, etrafım hep Müslüman,
Düşünürüm ki, onlar bana düşman,
Hayır benim dinim Müslüman…
Senin dahil dört kitabı hak bilir.
İsmail’im, İshak soyu bilmelidir ki;
İsrail oğlu dışındakiler kölemdir,
Ben bunu bilir bunu söylerim,
Git BOP eş başkana sor derim.