Arz-ı Hal Şiiri - Bilal Ayberk Aydoğdu

Adım başı düşüyorum.
Uzaksın ya, üşüyorum.
Sağanakların sulusepken hıçkırıklarıyla tanışıyorum,
Dumanlı gözlerinin doruklarından aşıyorum,
Seni bilmeyen neye gülüşür şaşıyorum!
Yol kenarlarındaki çamurlu su birikintilerine simsiyah bakışlarını koyuyorum,
Yokluğunu dinliyorum ve içlenişime bileniyorum.
Huzurumun rıhtımından uzaklaşan bir gemiyi renklerinle boyuyorum,
Saçlarının her teline bir şarkı takıyorum.
Bulutlardan bir, diri ırmaklardan bir, senin gözlerinden on damla çalıyorum.
Pür-melal olmuşum, oradaysan mücerret yanımdaysan meserretim.
Kalbimin dalgaları kabarıyor, fırtınam sahipsiz, filikalar sensiz, karanlığı yar bilmişim,
Girdapların dipsiz.
Kuvvetten düşüyorum, saçlarının sahillerinde karaya vuruyorum,
Dudaklarında uyuyorum, gerdanında kuruyorum,
Daha fazla inmiyorum yüreğinde duruyorum.

Ne demişti şair:

Arzuhal etmeye canan seni tenha bulamam,
Seni tenha bulacak kendimi asla bulamam!