R uhumun feryadıdır bu insan'ı kâmil için
E lde değil tahammül ah,sabr'ı sükuta üstad
F üyuzatın pınarı o dil'ara kalem için
İ nliyorum hep bunları,hor bakma bana üstad....
C esaretim yok ki bir gün gelip damen öpeyim
E llerine kapanarak göz yaşımı dökeyim
V ecd'inle boğ,maziyi sun,ben kendimden geçeyim
A ğarsın böylece şafak,gün doğsun bana üstad....
D estgirim ol,mahşere dek kapında kul olayım
U laşayım ULUNAY'dan nağmelerle dolayım
L utfunuzla keremkânım,ben de lâtif olayım
U zletinin lezzetini çok görme bana üstad....
N ay'i kudüm,saz'ı tanbur budur benim iptilâm
A şıkıyım ben bu meşkin,lâkin elden yok gelen
Y irmi bir dir gerçi salim,amma ruhum sizinlen
A nlaşıldıysa meramım,ne mutlu bana üstad.......
12.02.1955 Kocamustafapaşa / İst.
Ferid İlhanKayıt Tarihi : 11.8.2006 19:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Metinde de yazdığım gibi yirmi bir yaşında idim. Deliler gibi bağlama,tanbur,ut çalmayı öğrenmeye çırpınıyordum.Uzun yıllar önce rahmetli olan,büyük Türk musikisi otoritesi ve eleştirmeni REF'i CEVAD ULUNAY'a yazdığım,arz'ı haldir.Ve bana kendi el yazısı ile şu mektubu gelmişti......Muhterem efendim.İltifatnamenizi aldım.Çok teşekkür ederim. Ben her gün üç den sonra matbaadayım.Ziyaretinizi memnuniyetle kabul eylerim efendim. Bende bu davete icabet edip,Milliyet gazetesindeki odasına giderek elini öpüp derdimi anlatmıştım.Ve beni Tanburi Dürri Turan beyle tanıştırıp feyz almama vesile olmuşlardı.(nur içinde yatsın) F.İ
TÜM YORUMLAR (1)