Arz Şiiri - Adem Bayar

Sayfalar bomboş, kelimeler kayıp.
Afak umutlu günlere kapalı.
Sevdiğini sılada ağlar koyup
Gönül gurbet yollarına sapalı.

Çabalar hep gafil, amaçtan ari,
Alınan nefes gayri ihtiyari,
İlahi huzurdan müzmin firari
Olmaya namzettir gurbet adamı.

Birikir gözlerin kederli yaşı,
Sürüp gider ışıkla gölge savaşı,
'Keşke'dir söylenen her sözün başı,
Yaklaşır mahkumun kesin idamı.

Kimseye anlatılmaz böyle bir dert,
Gözünün gördüğü, sevdiği namert,
Bir rüzgar eser dağdan, hırçın ve sert,
Yerle bir olur kalp evinin damı.

Sayfalar doldu, sözcükler bulundu.
Zaten yaşamın kendi bir oyundu.
Şair bizzat yazdı, oynadı, sundu.
Fazla gecikmez ölümün arz-ı endamı.