Üsküdar’dan şöyle bir bak, hayli çoktur tutkunu
Sanki nûrdan bir gümüş tül, nûrla sarmış ufkunu
Ol Boğaz’dan aks ederken, mâvilenmiş can suyu
Hoş sadâdan âşikârdır, sihre karmış ufkunu.
Gün batarken ufku kaplar, rengi altın kehribar
Seyrederken rıhtımından, mest olur tüm duygular
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta