Üsküdar’dan şöyle bir bak, hayli çoktur tutkunu
Sanki nûrdan bir gümüş tül, nûrla sarmış ufkunu
Ol Boğaz’dan aks ederken, mâvilenmiş can suyu
Hoş sadâdan âşikârdır, sihre karmış ufkunu.
Gün batarken ufku kaplar, rengi altın kehribar
Seyrederken rıhtımından, mest olur tüm duygular
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta