- Aruz şiir - Üsküdar'dan Şöyle Bir Bak.

Üsküdar’dan şöyle bir bak, hayli çoktur tutkunu
Sanki nûrdan bir gümüş tül, nûrla sarmış ufkunu
Ol Boğaz’dan aks ederken, mâvilenmiş can suyu
Hoş sadâdan âşikârdır, sihre karmış ufkunu.

Gün batarken ufku kaplar, rengi altın kehribar
Seyrederken rıhtımından, mest olur tüm duygular
Şehr-i yârsın, şehr-i yârsın, şehr-i yârsın Üsküdar
Sende her dem, sende her dem, gönlümüz hep bahtiyâr

Târihinden ses verirken, cezbedersin ân be ân
Her konaktan, her sokaktan, bir huzûr var çağlayan
Ömre gülşen, gönle rûşen, senle hemhâl tende can
Var mı hâcet, başka bir söz? Âşikârsın her zamân.

Dilde pek çok nağmelenmiş, şân şereften bestesin
Lâf değildir şol güzellik, her beyitten güftesin
Şen diyârsın, nev-bahârsın, gül kokan bir destesin
İsminin her harfi söyler, en kadîm bercestesin.

Mâneviyyat ikliminden dem alırken her yanı
Mâzisinden yâd ederken, geçse yıllar gör tanı
Mutluluktan şâd ederken, her bedenden her canı
Cümle âlem sunmak-ister, en gönülden şükranı.

Sende izzettir Azîz Mahmûd Hüdâyî ol dilâ
Bir değil binlerce devlet kattı, merdüm evliyâ
Yeryüzünden arşa çıkmış, hepsi nûrdan pür ziyâ
Kim bilir kaç tanedir, bağrında medfûn asfiyâ.

Dilâ: Cânân
Medfûn: Defnolunmuş, gömülmüş,
Merdüm: İnsan, adam. .

Fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün