Gönlü umman derdi Rahman, bil ki Yûnus Emre’dir
Bir ilâhî aşkla yanmış, nûr saçan bir şûlerdir
Pîri Tapduk Emre mürşig, kendi gülden içredir
Dilde zikri Rabbim olmuş, işte Yûnus Emre’dir.
Fâilâtün fâilâtün fâilâtün fâilün
Geçiyor önümden sirenler içinde
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Devamını Oku
Ah eller üstünde çiçekler içinde
Dudağında yarım bir sevda hüznü
Aslan gibi göğsü türküler içinde
Rastlardım avluda hep volta atarken
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta