- Aruz şiir - Eylül'le Gelir, Vakt-i Haz ...

Eylül’le gelir, vakt-i hazân mevsimi, her yıl
Devrânı değişmez bu kural, geçse de binyıl

Yerler sarı, gökler sarı, düşler sarıdır hep
Bak sanki tuvallerdeki renk, aynı mürekkep

Rüzgârla hazîn bir vedânın, yankısı çağlar
Her bağrı, buruk bir elemin ağrısı dağlar

Kalplerde hüzün saklı, dudaklarda sükût var
Yüzlerce ve binlerce, gönüllerde ümît var

Kırlarda çiçekler kurumuş, boynunu bükmüş
Bülbül kederinden, güle gam gözyaşı dökmüş

Dallarda sararmış nice yaprak yere düşmüş
Toprakla buluşmuş, çürümüş bahtına küsmüş

Gözlerde süzülmekte zamân, nâzlı edâyla
Îzâhı kolay sanma, bu hicrânı sedâyla

Gör şimdi esen yelle uçuşmakta gazeller
Bir ânda serâb oldu, hayâllerle emeller.

Bir devre vedâ fasl-ı, bu mevsimdeki tablo
Cânân gibi solmakta, şu karşımdaki tablo

Mef’ûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün
--------------------------------------------------------------
EYLÜLLE GELİR, VAKT-İ HAZÂN….(Bir Dörtlük)

Eylülle gelir, vakt-i hazân mevsimi her yıl
Devrânı değişmez bu kural, geçse de binyıl
Kalplerde buruk bir elemin, yankısı başlar
Devrânı değişmez bu kural, geçse de binyıl.

Mef’ûlü mefâîlü mefâîlü feûlün