Bir değil, bin kez hayâldir Arz-ı Mev’ûd düşleri
Âh alırken cümle kuldan, kan emer şer güçleri
Şimdi kutsal beldelerden, var mı sağlam bir yeri?
Kan revândır, cân emândır, çâresizlik vâh ki vâh.
Tâ Fırat’tan Nil diyorken, yetti artık cürmünüz
Katliamdan zevk alanlar, zerre yoktur hükmünüz
Bitmiyor onlarca yıldır, hiç tükenmez zulmünüz
Kan revândır, cân emândır, çâresizlik vâh ki vâh.
Bir rüyâymış, bir emelmiş, va’dedilmiş toprağı
Hep bu yüzden kan akıtmış, kan kokar her parmağı
Kimse bilmez, kimse sormaz, katledilmiş meblağı
Kan revândır, cân emândır, çâresizlik vâh ki vâh.
Önce islâm, sonra insân; fıtratından gelmeli
Der ki bunlar başka kavmî, yeryüzünden silmeli
Hem zayıftır hem cüretkâr, cümle âlem bilmeli
Kan revândır, cân emândır, çâresizlik vâh ki vâh.
Zulme her dem, dem tutanlar, bunların suç ortağı
Şarlatanlık her taraftan kol gezen cinnet ağı
Zorbalar tam haydut-olmuş, hepsi azgın kin bağı
Kan revândır, cân emândır, çâresizlik vâh ki vâh.
Kıymayın artık, çocuklar bir melektir âhı var
Sizde güç var, bizde ammâ; şâhların en şâhı var
Kimsesiz olmaz garipler, onların Allâh’ı var
Kan revândır, cân emândır, çâresizlik vâh ki vâh.
Bak, asırlar öncesinden, kimdi zordan kurtaran
Şefkatinden kuşku yoktur, ceddimizdir kahraman
Türkiye’mden hep ırak ol, dostça davran her zamân
Kan revândır, cân emândır, çâresizlik vâh ki vâh.
Fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün
Kayıt Tarihi : 11.12.2023 19:42:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!