Ey Malatya’m, sende dâhil on vilâyet hârebe
Asra târih not düşerken, söyle yazsın kâtibe
İsmi deprem, gamlı enkâz, bitmeyen bir debdebe
Sustu diller, soldu yüzler, derdimiz çok ağlarım.
Ah! Malatya’m, sensizim ben, günlerim hiç geçmiyor
Şimdi artık tüm çiçekler hüzne dalmış, açmıyor
Pek hazîndir, cümle kuşlar semtimizden uçmuyor
Sustu diller, soldu yüzler, derdimiz çok ağlarım.
Sende aklım, sende fikrim, bir perişan hâldeyim
Yandı gönlüm tâ derinden, sanki her dem çöldeyim
Mal emânet, mülk emânet, cân emânet neyleyim
Sustu diller, soldu yüzler, derdimiz çok ağlarım.
Savrulan ben, kavrulan ben, gönlümün hiç şevki yok
Dinle gönlüm, et tevekkül, Rabb’imin bol lütfu çok
Rahmetinden kesme ümmîd, El-Kerîm’dir affı çok
Sustu diller, soldu yüzler, derdimiz çok ağlarım.
Yaşlı dünyâ bir beşiktir, hem döner hem sallanır
Bâzı ânlar, bâzı faylar uykusundan canlanır
Canlanırken arz’da yer yer, çok hayâtlar sonlanır
Sustu diller, soldu yüzler, derdimiz çok ağlarım.
Fâilâtün / fâilâtün / fâilâtün / fâilün
Kayıt Tarihi : 2.3.2023 20:41:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!