Arûz Dörtlükler Şiiri - Esat Anık

ANLATILMAZ BİR HÜZÜN VAR

Şarkımızdan tek eser yok, sazda hiç meşk kalmamış.
Güller üzgün, bülbül üzgün, 'şeb-i yeldâ' dan gibi.
Aşkımızdan bak eser yok, bizde ah! şevk kalmamış;
Anlatılmaz bir hüzün var; sanki sevdâdan gibi.

*

BİLEBİLSEN

Sevsen yine sen, kalbimi söksen, beni yaksan.
Gelsen gülerek ömr-ü perîşânıma girsen.
Açtım sana! Gönlümdeki mîrâcıma çıksan;
Baksan oradan, hâl-i perîşânımı görsen.

*

DERDİMİ FÂŞ EYLEME

Sorma derûnumda benim, derdimi fâş eyleme!
Açma yaram dağlanmasın, gamlı yürek yanmasın.
Çâresizim anla halim; bir kötü söz söyleme!
Açma yaram dağlanmasın, gamlı yürek yanmasın.

*

KİM BİLİR Kİ

Kimse bilmez, kimse sormaz; derdi neymiş, zârı ne?
Kimse tutmaz ellerimden, dinlemez efkârı ne?
Hangi sevdâ böyle kutsal bir pınardan beslenir?
Aşk yüzünden ıstırâbım, bilmiyorlar; hârı ne?

(Arûz da bizim edebiyatımızdan.. Unutulmasın, yaşatılsın diye….)