Artvinli Devrimci Kazım Koyuncu

ARTVİNLİ DEVRİMCİ KAZIM KOYUNCU

karadenizin dalgalarında dem tuttu sevdası
çoruhun eteklerinde yeşerdi sesi
ömrünü çaldılar
artvinin asi
insanın hası çocuğunun
çernobile hediye ettiler saçlarını
evinin duvarında asılı kaldı gitarı

kordonboyunda eminönünde martılar
diyarbakır kalesinde güvercinler
memleketimin her yanında
insanlar söylüyor şarkılarını

memleketimin her yanında
özgürlğün sesidir
kardeşliğin çınarıdır
artvinli devrimci kazim koyuncu

doğaya dokunmakta
nükleer santral kurmakta
düşlere kıymakta
insanlık suçu
yaşıyor olsaydı
bugünkü kıyıma susarmıydı
kazım koyuncu

hopanın kucağında büyümüştü
güneşle kadeh dokuşturmuştu
can kurtaran dağında
şarkılarını ısıtmıştı çay bardağında
iltica etmedi korkuya
zalime posta koya koya
sevgiler çimletti insanlığında

o hep insanı seçti
gitarıyla karanlıkları yırtan güneşti
bu dünyadan yirmidört ayar insan
artvinli devrimci kazim koyuncu geçti

Kamil Aydemir