Artvin’in Avuçlarındadır Gökyüzü

ARTVİNİN AVUÇLARINDADIR GÖKYÜZÜ

artvinin yolları yamalıklıdır
umudu besleyen çocukların aklıdır
biliyor musunuz onlar neden sevmez artvinliyi
çoğu artvinlide kütüphane saklıdır

nice çocuk hayallerini saklar topa
ay her gece yıldızlara şerbet verir bir marşapa *
annesinin gölgesinde kendini dev sanır sıpa
cankurtarana yaslanır hopa
koynunda özgürlüğün asi çocukları
hamsileri bile oynatır laz havaları
saharadan uçurursan gülücüklerini
konar şavşata

insana gül atar
şeytana taş
hopa artvine bir başka renk katar

ardanuçun cehennem deresinde
türkü söylüyorlar sevda türküleri
tesbih gibi dizilmiş borçkanın dereleri
ya sabır çekiyor borçka
sıkılınca canı
umudun tohumudur artvinin insanı

artvinin avuçlarındadır gökyüzü
çiçeklerde ve elbiselerde
konuşur kırmızı
hazin bir duygudur
cerattepede tutarken elinden kaçırmak yıldızı

golartada otur sana mutluluğu anlatsın karınca
artvinin merkezinden çoruha bakınca
döner başın
sen insansan
artvinde herkes senin arkadaşın

sevgiyle besleyince
kedi ile kuş olur arkadaş
çobanlara defter olur otlaklardaki taş
artvin kalesi gibi dikilir karşına artvinli
yeşilin umutlarını edersen tıraş

ah hasankeyf
senide gömüyorlar sular altına
seninle birlikte dünü
emek kokan
nakış nakış işlenmiş tarihini
sular altından kurtarmak için
hasankeyf seni
artvin (li) uzatıyor elini

türküsü aynı olmaz hiçbir ırmağın
ama dili aynıdır toprağın
acısı mutluluğu aynı
baraj sevdasına kesince çoruhun önünü
artvinde de sular altında bıraktılar
onca tarihi
çocukluk gençlik anılarımı
sular benim için saklayın o yıllarımı

iki üç yıl zor yaşadı
bakir işletmelerinden emekli olanlar
bakir işletmeleri belini kırdı murgulun
murgul o günlerden beri halsiz
o günden beri yorgun
düşlerini süsleyemiyor hiçbir çocuğun

murgulu unutalı çok oldu arı
sanki yasta murgulun üstü
ne mavi gökyüzü
ne sarısı sarı
ne yeşil yeşili
mikrobun başı onlar
hastalanıyor doğa
değince onların kirli elli
kendi karanlığında kayıp yusufeli

artvinin mendilidir arhavi
gelende gidende gözlerini siler
hasret geceleri sokağa iner
gökkuşağı bazen dağların sırtına biner

kendine sürtünerek geçen bulutlara kızınca dağlar
lazutların püskülünde saklanır rüzgar
mutlu kadın gibi güler yazın tarlalar

ıhlamurlar salıncak kurar
sallanır bahar
bazen tatlı
mayhoş
bazende ekşi
narlar gibi
ah o liseli sevdalar
efkar tepesinde miting yapar kuşlar

hangi zulanda saklıyorsun tarih
artvinin sokaklarındaki parkeli günlerimi
bu günler olmasın diye istiyorduk devrimi

çocuklara oyuncak olur güneşin ceplerinde
karadenizin ak köpüklü
mavi yeşil oyalı eteklerinde
batum şarabı içmiş
martılar dolaşır ayaş
dillerinden kazım koyuncunun şarkılarını düşürerek
kızların saklı sevdasıdır
çay filizlerindeki yaş
artvinin koyunu bile haksızlığa gelmez
çobana kaldırır baş

* kurplu bardak

kamilaydemir.com

Kamil Aydemir