Artvin'im Sana Şiiri - Hakan Altun

nereden başlayayım seni anlatmaya
hele çıkmaya gör artvinin dağlarına
çiçekler sesverirken bahar ayında
geldersinde gelmem mi artvinim sana

sıcak ekmekle yerdim tere yağını
arılar doldururdu kara kovanı
dillere destandı şurmağın bağı
geldersinde gelmem mi artvinim sana

dört mevsime kucak açarsın
içimde kara bir sevdasın
elalem varsın kıskansın
gel dersinde gelmem mi artvinim sana

arhaviden il sınırına girerken
can kurtaran geçit vermezken
borçkadan su sesleri gelirken
geldersinde gelmem mi artvinim sana

başım dönsede virajlı yollarında
yollar uzayıp gider yeşilin yanında
her adımda basıyorsam toprağa
gel dersinde gelmem mi artvinim sana

ektiğimiz buğdaydan biçende
buz gibi sularından içende
yediğim o çağ dönerle
gel dersinde gelmem mi artvinim sana

hangi festivaline gelsem anım var
bu topraklarda bir tarih yatar
kimisi kara pekmez katar
geldersinde gelmem mi artvinim sana

tarımın yanında hayvancılık başta
pehlivan güreşe tutulmuş kitatta
mecnuna çevirdin beni bu yaşta
geldersinde gelmem mi artvinim sana

kendine has bir şiven var
yoktur senin gibi bir diyar
kendine hasbir asaletin var
gel dersinde gelmem mi artvinim sana

davulun zurnanın yeri bir başka
selam olsun halie feramuza
gelin ağlatması çaldığında
gel dersinde gelmem mi artvinim sana

armut kağından yerdim hoşafı
kaşıklardım bulgurdan pilavı
ayrı bir zevkti kışın tavşan avı
gel dersinde gelmem mi artvinim sana

genci yaşısıyla iç içe yaşardık
evlensekte ayrı eve çıkmazdık
büyüğe saygı duyardık
gel dersinde gelmem mi artvinim sana

aşık hakan satır satır yazıyor
yazdıkça dibini bulamıyor
hasret vurdukça başta akıl kalmıyor
gel dersinde gelmem mi artvinim sana