Sevmekten Yoruldum Şiiri - Midayet Kara

Durmadan sen, başımın etini yiyorsun
İsmin kalbimde yazılı, nasıl diyorsun
Ben yanındayım, hep uzakta arıyorsun
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum

Sen neler yaşattın bana, bu genç yaşımda
Canımdan çok seviyorum, taçsın başımda
Sensiz tat kalmadı, ekmeğimde aşımda
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum

Kim gelirse gelsin, sevdiğim yine sensin
Yüreğimde yerin vardır, öyle de densin
Söyleyin o nazlı yâre, durmasın gelsin
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum

Diyorsun sevgiden yana, gözümüz toktur
Sen bunu hak ettin diye, diyenim çoktur
Gelip bu garip halimi, bilenim yoktur
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum

Yeter artık bu nazların, sıkıyor beni
Gelde yanıma otur, aşkımız çok yeni
Kalbimde yanan bu ateş, yakacak seni
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum

Aşkımızın yolu uzun, dikeni çoktur
Kalpte sevgisi olanın, gözü hep toktur
Kalbinde sevgi olana, rahatlık yoktur
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum

Unutma dünya geçici, ölümse yakın
Yaşadığım bana yeter, dönerse çarkım
Sözlerimi dinle benim, günahtan sakın
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum

Geldik bu yalan dünyaya, gideriz bir gün
Sana gelmek ister bu gönül, inan her gün
Yalan deme asla, sana sorulduğu gün
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum

Midayet’im derki, yalan bu dünya yalan
Yıllar önce kalbimde, yapılmışsa talan
İnan ki yok bu dünyada, ebedi kalan
Seni sevmekten yoruldum, kime diyorum
(1079) Nisan 2018