Ayak bastığım gün çok ürpermiştim,
Hiç görmemiştim, dar yollar öylesine.
Kahveye girdik iki arkadaş, hayret etmiştim
Yoktu çayı karıştıracak kaşık, aradım nerede...
Bakamıyordum Efkâr lokantasından aşağı,
Başım dönüyor, gözüm kararıyordu.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne




EVET HOCAM ZORDUR AMA GÜZELDİR BENİM MEMLEKETİM
KUTLUYORUM SİZİ SAYGIMLA
Efkar lokantasında hamsi tavalamasıyla seni yad edeceğim sevgili konuk...
BİR ARTVİNLİ OLARAK GÜZEL ŞİİRİNİZİ VE SİZİ KUTLUYORUM....SELAMLAR....
Efkar tepesinden aşağı bakmayı özledim... Memleketimi özledim... İnsanlarının sıcaklığını özledim... Artvin hiç özlenmez mi?
Memleketim için yazan yüreğine selam olsun Altay bey... Sevgi ve saygılar...
Doğa. Sade. Güzel..Çarpıcı.. Yapaylık yok.. Ve onu doğal gören insanı böyle çarpıyor işte.. Öyle bir dostluk, öyle bir uyum gerçekleşiyor ki, sanki özünü bulmuş gibi.. Ki o öz, doğallık.....
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta