Karanfil koymayın yollarıma
Kırmızısı karaya çalar
Mum yakmayın sıra sıra
Soğuk olur şehrin akşamüstüsü
Yel eser dayanamaz alev
Söner gider
Yıkamayın kirlenmiş taşları
Silinmez yıkansa da hatıralarım
Ben boşu boşuma gitmişken bilinmeze
Siz şurası burası derken
Parça parça toplarken bir yerlerden
En nihayetinde bir torba içine koyarken beni
Tramvay raylarından süzülen kanlarım
Sulamayacak barış içinde açan çiçekleri
Ne ilk ne son olacağım
Birkaç güne unutulacağım
İster abide dikin
İster ağıt yakın
İster sönen mumları tekrar tekrar yakın
Ben yokken benim için ne gerek
Karanfil karaya döner ölür
Ben bilinmez bir vakit
Bilinmez bir elden
Sizin göremediğiniz
Tutamadığın
Bilemediğinizden
Kayıt Tarihi : 18.11.2022 19:25:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!