Çok iyi oynadın bu aşk oyununu,
Sonradan anladım, bu oyunun sonunu,
Oysaki seni ne çok sevmiştim,
Öyle sevmiştim ki, ”YÜREĞİM” demiştim.
Ve anladım ki, hak etmemişsin.
Sen sevilmeye değmezmişsin.
Artık “Yüreğim” değilsin benim
Artık sahibi değilsin yüreğimin.
Bilmedin kıymetini sevgimin.
Artık sebebisin kinimin, nefretimin.
Şimdi nefretimi ölçmeye gücün yetmez,
Aşk dediğin “ailem istemiyor” diye bitmez.
Sen hiç sevmemişsin ki güzelim.
Gerçek aşkı ayırmaya, kimsenin gücü yetmez.
Kalleşçe hayatımdan çektin gittin.
Bu oyunu sen kahpe olarak bitirdin,
Hem beni, hem kendini kaybettin,
Sana “Yüreğim” demiştim, hakketmedin.
Oysaki bi'tanemdin, meleğimdin.
Aşkların en güzeli, vazgeçilmezimdin
Çocuklar gibi masumdun, bebişimdin.
Yanına geldiğimde cennetim,
Yokluğunda özlemimdin,
Şimdi ne yüreğim, ne meleğimsin.
Ne bebişim, ne bitanemsin
Ne aşkların en güzeli, nede vazgeçilmezimsin,
Şimdi sadece içimde beslediğim, nefretimsin,
Bu hallerde olmamın tek sebebisin.
Artık “Yüreğim” değilsin.
Sen sadece, zavallı bir Kahpesin.....
Kayıt Tarihi : 4.3.2009 21:48:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Arkadaşlar şunu belirtmen isterim ki, şiirde kullanılan 'kahbe' kelimesi arakadan vuran,sözünde durmayan,kişinin arkasından iş çeviren anlamında kullandım.Kimisinin aklına yanlış anlamlar geliyor o nedenle açıklama gereği hissettim.
ant.10
TÜM YORUMLAR (2)