Artık Yoruldum... Şiiri - Mehmet Durani

Ben seni öylesine çok sevdim ki
Damarımda olukoluk kan olup aktın,
Kalbimde volkan gibi patladın,
Dudaklarımda çığlık oldun,
Ama sen pervasızca duymazdan geldin hep...

Seni öylesine çok özledim ki
Aklımda her an sen vardın.
Adım Attığım her yerde hatıraların vardı
Ama sen yoktun.
Ne daha önce vardın, ne de şimdi

Sevgim için okadar umutluydum ki
Gözlerim sevginle umut dolu bakıyordu hayata,
Kalem tutan elim sevda ile yazıyordu mısraları,
Kalbim senin sevdan ile atmaktan yorulmuyordu.

Ama şimdi yoruldum,hem de çok...
Neden diye sorma,
Gözlerim yolunu beklemekten yoruldu.
Kulaklarım seni seviyorum demeni beklemekten...
Ellerim yazdığım mısralara karşılık vermeni bekledi
Ama nafile Umudumu yitirdim artık,
Sayende geriye hem yorgun hem umutsuz bir adam kaldı.