Artık birbirimizin
Kapsama alanlarının dışında kalan
İki cep telefonu gibiyiz.
Beni arayıp sorma.
Boşuna yorulma.
Kuşlar suskun.
Ben durgun.
Sessiz modundayım şu sıralar.
Tuş kilidim kapalı bu aralar.
Bitmesini istemediğim bir rüyaydı.
O günler geride kaldı.
Duygusal müzikler çalmıyorum.
Yasını tutup fatiha okumuyorum.
Rüyalar gerçekler karşısında ölür.
Her güzel an, bir gün son bulur.
Oysaki eskiden öyle miydi?
Karşılıksız değer verme,
Kadir kıymet bilme…
Operatörlerimiz farklı olsa da
Arayıp hal hatır sorma
Gibi bedeller ödemek gerekliydi.
En uzak köşelerinde olsak da dünyanın
Sana ulaşıyordum her an.
Bağımız hızlı internetimizdi;
Kopmazdı, aksamazdı.
Sana bluetoothtan, whatsapp sürekli bağlanırdım;
Nice anılar, videolar, resimler yollardım.
Hayat faturayı hep bana kesti.
Bir gün bile aksatmadan,
Ses etmeden,
Günü gününe, peşin
hep ben ödedim.
Kayıt Tarihi : 11.11.2017 11:15:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Hayrullah Gülsün](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/11/11/artik-yollarimiz-ayri.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!