Artık yoksunuz bende..
Uyandım ve içime gömmeden öylece,
Olduğunuz yerde bıraktım hepinizi.
Kiminiz, o çok sevdiğim,
Tatil kasabasında..
Geleceği belli olmayan,
Belki yarınlarının, yada hiç olmayacak mutluluklarının,
yerini ararken,
kararsızlıkları içinde kaybolmuş,
bir pazar günü,
arabanın içinde edilen veda da kaldı.
Kiminiz yine bir pazar günü,
telefonda bir çuval inciri berbat etinler de,
gerçeklerle, yalanlar arasında,
yorumsuz, ama bir o kadar net,
seven adam, ama bir o kadar sevgi yoksunu
hiç görmediğim gerçek yüzüyle,
telefonun diğer ucunda,
gecenin köründe, kör karanlıklarımda kaldı.
Dedim ya yoksunuz artık bende..
Bir ben varım sizden öteye,
Sizden yoksun olduğum,
Karanlıklara inat, aydınlıklara doğan..
Bir ben varım,
Yalanlarınıza inat gerçeklerimle,
Bir ben varım kumpaslarınızdan uzakta,
Dürüstçe, yüreklice sevdiğimi haykıra bilen..
artık öyle varım ki,
Geriye bakmadan hepinizin üzerine çizgi çeken.
Diyorum işte bir ben varım,
sizden öteye, ölümden geriye.
Ve en çok sana sesleniyorum,
Gecenin köründe,
kör karanlıklarda bıraktığım yalancı,
Bak bana..
Cesaretin varsa gör içimdeki seni..
evet..
yoksun, arama boşuna.
En çok sen yoksun bende..
En çok seni sildi bu yürek,
En çok seni kazıdı,
en çok seni kanırta kanırta kanatarak içinden.
Artık arama içimde seni.
Çünkü ben yalnız benim
Artık yoksunuz bende
Kayıt Tarihi : 11.7.2006 10:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!