Gözlerin bir anlam ifade etmiyor artık
Sesini duyduğumda heyecan vermiyor
Elini tuttuğumda kalbim atmıyor hızlıca
Sen böyle olsun istedin zaten yıllardır
Yer yarılsa arşın yedi kat dibi görünse
Havalansan arşı alaya kadar yükselsen
Ve cihanda yapayalnız çaresiz kalsam
Sana gelemem bir daha onurum kırılır
Kahin olmaya gerek yok her şeyi yaşadık
Bu acıları ben çektim bire bir hiç tümüyle
Vijdansızlığındır bilmezlikten geldin tümünü
Olmaz gelemem,deneme tahtası değilim
Bir defa gitmiş olsan bulunurdu bahanesi
Hep diken üstünde tuttun beni,gidip geldin
Son dönüşün de öyle sahici ağlamıştın ki
Hayır gelme artık yok yeni bir yıkıma canım
Gittiğin kişileri tanımasam gam yemem gülüm
Öyle pespaye öyle bayağı ilişkilerdesin heyhat
Seni sen bile izah edemezsin kendi vijdanına
Olduğun yerde kal benden uzak dur güzelim
Mümkünmü bir gönül bu kadar ucuz harcanırmı
İnsan olmak onurlu yaşamak bir anlamı yokmu
Sana duyulan sevgiyi hiçmi sezmedi taş kalbin
Beni halime bırak yeter çektirdiğin bunca acı
Kayıt Tarihi : 15.4.2011 18:20:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)