Artık yoksun Şiiri - Osman Öğütlü

Artık Yoksun

Bir zamanlar ellerindeydi hayatım,
Bir gülüşünle başlardı sabahım.
Şimdi sessizlik çökmüş her yanıma,
Bir boşluk var, anlatamam kimseye.

Artık yoksun…
Sokaklarda izini aramam boşuna,
Gözlerimde kaybolan bir hatırasın.
Kelimeler yetmez,
Çığlık olur içimde suskunluğun.

Bir anı düşer gece yarısı,
Fotoğraflar canımı yakar.
Gözlerin gelir aklıma,
Ama ellerim boş kalır yine.

Yağmurlar yağar üstüme,
Her damlası gözyaşıma karışır.
Bir şarkı çalar radyoda,
Sana dair bütün acılar uyanır.

Artık yoksun…
Ne umut var içimde, ne teselli,
Sadece eksilen bir ben kaldı geriye.
Sana dair ne varsa hâlâ canlı,
Ama senin yerin… hep ölü gibi içimde.

Ve ben…
Kendime bile söyleyemem bazen,
Sensizlik nasıl bir yara, nasıl bir uçurum.
Yalnızlığın orta yerinde beklerim hâlâ,
Bilirim gelmeyeceksin…
Ama ben yine de seni beklerim.

Artık yoksun…
Ama kalbimde yaşıyorsun hâlâ,
Ömrümün her kırık parçasında
Adınla atan bir sızı var.

Ozzy07 - Siyah_Kalem