ARTIK YOKSUN
Hava çok soğuk ve,
Çok üşüyorum sevgilim.
Şehrin her tarafı kapkaranlık ,
ve bardaktan boşalırcasına
yağmur yağıyor.
Sırılsıklam olmuş bedenim,
seninle yaşadığımız o güzel geceleri
hayal ediyorum.
Biliyorum artık yoksun ve olmayacaksın.
Kara topraklar aldı seni benden,
şu anda tenin kadar soğuk olmasada,
Ben de üşüyorum ben de sevgilim...
Gözyaşlarım yağmura karışıyor,
ve dudaklarımı okşayarak,
Boynumdan süzülüp kalbime geldiğinde,
Yeniden buhar olup gökyüzüne karışıyor.
Duyuyorsun beni değil mi?
Senin için yağmuru
yüreğime hapsetmiştim,
Şimdi ise buharlaştırıp,
gözyaşlarımı ekledim.
Kolay mı sanıyorsun,
her gün ağlayabilmeyi.
Burda bu şekilde sensiz olabilmeyi,
Üzerindeki çiçeklerle
ağlayarak konuşabilmeyi,
Her gün yağmur yağdığında,
seni sevdiğimi söyleyerek,
Sensiz kalabilmeyi.
Kolay mı sanıyorsun! !
Dünya'da sensiz yaşayabilmeyi?
.....
Kayıt Tarihi : 8.4.2018 16:15:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!