Artık Yeter! Şiiri - Mustafa Erol

ARTIK YETER!

Ne zaman düşünsem başımı alıp elime.
Bir kazan gelir aklıma.
Adı; Dünya kazanı.
İçine bakarım.
Pişen: MÜSLÜMANLAR.
Tek vücut olurken, birbirleriyle kâfir.
İtişen: MÜSLÜMANLAR.
Kimi zaman;
Sen; Arapsın, Kürtsün, Türksün.
Karışma dediler.
Kimi zaman;
Sen; aleVİsin, sen Sunnisin.
Barışma dediler.
Bölüp parçaladılar dilim, dilim.
Kan ağlarken;
Bosna, Eritre, Moro, Türkistan.
Çeçenistan olmuşken kan gölü.
İsrail akıtırken, Filistin'de kan.
Felluce'de, uzay çağında sayısız ölü.
Seyrederken, BİRLEŞMİŞ MİLLETLER.
Bölünenler en az,
Bölenler kadar zalim.

Vahşet hep aynı.
Mazlumun adı: Türk.
İzmir'de Yunan vahşeti.
Mazlumun adı: Kürt.
Halepçe'de Saddam dehşeti.
Mazlumun adı: Arap.
FELLUCE’ DE Amerikan Cinayeti.
Mısır’da Firavun Sisi dehşeti.
Suriye’de başka bir nemrut var Başer Esat.
Batılı ülkeler sokar içimize hep fesat.

Daha nice, nice Dram.
ve Filistin'de çocuklara katliam.
Adı değişse de mazlumların,
Soyadları hep Müslüman.
Dün zalimin adı:YUNAN.
Bugün AMERİKAN.
Amerika damarlarında akan kan.
Marlboro,....Coca Cola, Winston.
Elbette ki bu hale güler Washington.
Sanki diyoruz;
Ey Amerika kurşun bizden.
Tetik sizden

Ama, Ama,
ARTIK YETER!
Güneş mazlumlara da doğsun diyorum.
ARTIK YETER!
Kuzular kurtları boğsun diyorum.

Mustafa EROL