Zaman aşağı düşsün,
saatler ikişer ikişer aksın akrebin ucunda,
sessizlik hiç bozulmadan, karanlık çöksün gözlerime,
üstüste yakılsın sanki sigaralar,
duman sızsın camların kenarından.
Yok öyle oniki, on üç yıl, bir kaç saatte kapansın gözler,
konuşmalar bitirilsin, zihinler durulsun.
akılların köşelerinde artık yalnız ölüm kalsın,
hem de belli etmeden.
Kayıt Tarihi : 16.6.2006 10:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
'ne çok konuşacak şeyim var duvara yansıyan öğle güneşine kadar'
sanırım böyle birşeydi biraz evvel okuduğum ve sanrımca sizi ve hayata bakış açısınızı az çok yansıtan ve dahi ilgimi çeken bölüm..
genç kalemleri okumak daha çok keyf veriyor nedense bana..devam dileği ile tebrikler..
TÜM YORUMLAR (1)