Artık Veda Etmeyi Öğrendim Ben

Artık veda etmeyi öğrendim ben,
Usulünce ve acı çekmeden...
Her zaman olduğu gibi kabul etmek birşeyleri
En kolay şeymiş meğerse.
Giderken kesmediğimiz bağlarımız
Bizi geri çekip inletirmiş.
Bazen vedalaşmak,
Bazen geride bırakmak,
Bazen ağlamadan gitmek
Yüreği kavrayan demir kelepçeleri
Toza çevirirmiş.
Ben artık veda etmeyi öğrendim
Hiç nazlanmadan
Hiç acı çekmeden
Biraz buruk da olsa kalbim
Teşekkür edip kutsayarak
Hoşçakal diyorum geçmişime.
Bazen oda oda bir eve
Teşekkür ederek
Bazen yasıma güle güle diyerek
Ama hep minnetle ve sevgiyle
Gidiyorum geçmişimden
Kapanan her kapının yerine
Yenilerinin açılacağını bilerek...