Artık vakit geç Şiiri - Hafize Kılıç 2

Kilitledim gönlümün kapılarını
Sakın tıklatma yüreğimi artık
Çok geç oldu girme içeri.

Sen girme diye acı da olsa
Yüreğime kelepçeler vurdum
Yaktım tüm mektupları dün
Gözüm görmesin senden kalan
Onca yalan dolanı
Nasılda kanmıştım sözlerine
Oysa ben sevmiştim seni dünden önce yine
Yıllar evvel yaptığım hatanın tekrarıydı bu
Şimdi anıları yaktım bir bir yüreğimde ki korda
Kalmasın istedim seni anlatan hatıralar
İşte bak vakit nasıl geç olmuş
Ardından baktığımda göremediğim
Hiçbir şey varmış...
Biliyor musun bu hiçbir şeyi
Yıllar yılı sanki varmış gibi oynadığım bir oyundu
Çok geç oldu giremezsin gönül kapımdan
Ne varsa yaktığım kor aleve atma kendini de beni de
Uzaklara bakıp da dalmak

İki damla göz yaşımın damladığı gamzelerimi silerdin elinle
Oysa şimdi ne sen varsın ne de ellerin
Varsın damlasın göz yaşlarım gamzelerimin sönmüşlüğüne
Gülerdi gözlerimle onlarda
Duyduğum sözleri öyle bir ezberlerdim ki
Yüzlerce kez tekrarladığın ismimi sevgimizi
Usul usul güneş süzüldüğünde geceye bırakırdım
Bütün senli anıları karanlık geceye
Yazdığın mektupları ay ışığında yakamozların oyununda
Okurdum onlarca kez bakalım ne demiş diye
Her mektup bir anıydı hatıraydı senden
Şimdi kor alev gönlümde yanmış sonsuz olmuşlar
Aslında hayat da bir oyundu biz çok oynadık
Ve erken bitirdik sanırım son perde kapandı
İki oyuncu
Sen ve ben
Şimdi son olduk, ayrı ayrı diyarlarda

Gurbet meleği