Artık Üzülmüyorum Şiiri - Eminnur Acar

Artık üzülmüyorum
Başıma gelenler dün yaptıklarımdan
Bilerek, bedel öderim,
Kimi cezadır, kimi ödül
Öderim bedel

Artık, üzülmüyorum
Gördüklerime,
Ad kavmi, Nuh, Lut kavmi
Geldi vakti
Yaşanacak bu kıyametler

Kurunun yanında yaş da yanacak belki
Her koyun asılacak kendi bacağından, bilmeli
Zirve yapınca, Medeniyet teknoloji,
Tersine döner işleri
Sıfırdan başlar yine yaşamaya, insanoğlu

Geleceği kimseye bildirmemiştir Yaratan
Yapar mıydı bu denli hataları
Ne yaparsa insan kendine yapar
Ne yazık ne zorluklarla çıktı zirveye
Benliğine yenildi düştü, tırmanmaya başladığı yere

Ne edep ne adap kaldı
Yiyecekler sahte, İnsanlar vahşi, merhamet yok
Adalet yok, saygı yok sevgi yok
Batar elbette dünya,
Sahibi var Alemlerin, çeker alır dünyayı elinden

Bak bakalım, ne kaldı elinde
Kocaman bir HİÇ, benim gibi
Bunun için miydi bunca hengâme
Ödüller kıymet bilene
Sapla saman ayrılır Mahşerde.