Ayazda içimi ısıtan güneş!
Bu kara kışta,gecenin soğuğunda
Sokak lambasının ucundan
Sarkan bir buz parçası değil
Güneşin yakmayan
Tatlı tatlı yanağımı okşayan
Bir sıcaklığısın sen!
Ellerim üşüdüğünde biliyorum ki
Karların arasından bakacaksın
Gözlerime...
Ve ben bir tipide kayolsam da
Sessizce,
Ağlamayacağım üşüyorum diye.
Çünkü biliyorum ki;
Kar bulutlarının arkasında
Saklanmış bir güneş var
Ve uzaklardan bir yerden
Dokunacak ellerime,
Seslenecek bana sakın üşüme diye...
Nuray Sarac KoparalKayıt Tarihi : 20.9.2007 17:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
08.02.2005 22:30
![Nuray Sarac Koparal](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/09/20/artik-usumeyecegim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!