Artık Uslansın! Şiiri - Bülent Aydın Nig ...

Söyle…
Gönlüm söyle;
Dönüşsüz ufukların seherinde!
Giderken meçhule…
Niçin hicrana bulanırsın yine?

Çabuk;
Dök eteğindeki taşları.
Dök de; yükün hafiflesin!
Dök közleri; gönlündeki paslar erisin
Dök gözyaşlarını; için serinlesin!

Sonra;
Feryadın neden?
Niçin çırpınırsın çaresizce?
Yoksa vakit mi geldi!
Haber mi aldın ötelerden?

Şimdi…
Yanar mısın?
Acınacak hâllerine!
“Hâlden hâle geç” derlerdi de;
O hâl mi geldi?

Çare mi beklersin?
Kaldıysa, gözyaşlarına sor.
Söndüyse üfle köze; korlansın!
Hakikat doğsun istiyorsan gecelerine?
Söyle, gönlüne; artık uslansın!