Artık Unutuluyor Şiiri - Veyis Veyis

Bir zamanlar avare vardı ya,hiç uğruna var olan,
Nara atardı ya ulu orta sessiz acı çığlıklarıyla,
Dağları delip nehirler aştıkça ömrünü yollarda bırakan,
Şimdi sükunetin içinde kaybolmuş kendini arıyor.

Bir zamanlar, yüreğini sevgisini dökerdi ya kağıda,
İsyanlara davet çıkaran şiirlerini yazardı ya,
Rüyalarında saklardı ya seni ve umutlarını,
İnan ki artık gecelerini haram kıldı.

Zamanı gelmeden zamansız vurur oldu acıları,
Artık sevgi için atacak kalbi taşımıyor,
Mest olurdu ya arada bir aşkın zehrinden,
O zehirleri panzehiri diye içiyor karanlıklarda.

Naralar atmayı,şiirler yazmayı ve seni unutuyor artık,
Güllerini kuruttu,dağlarda arıyor bağlarını,
Arkasına bile bakmadan yürüyor uçurumlarına,
Artık unutuyor senli günlerini.

Rivayet ederdi ya sevdalara,
Artık emir altından çıktı,o bir firari,
Ant içerdi ya sevgi uğruna ölmeye,
Sevdasını da kaybetti seninle.

Vurgun yedi,sırtında acıların al kanı,
Arkası pusular,önü ve yolları puslar içinde,
Rüyaları kabus,hayat acı su oldu ona çöllerde,
Dünü unuttu,bu günü aramıyor,yarınları da beklemiyor