Dokunmasaydım beyaz bulut gibi yüreğine
Belki o zaman dolu yağmazdı üzerime
Benden sana kalan,
Kötü dediğin, ben ve bir avuç anı
Bozulmuş siyah geceler belki de
Senden bana kalan beynime kare kare
Nakış gibi işlenmiş sözlerin ve gözlerin
Birde, bıraktığın güzel kokun
Sana sonsuz teşekkür ederim
Ama, keşke hiç görmeseydim seni
Dokunmasaydım ellerine, yüzüne
Dertleşmeseydim saatlerce
Ne kadar rahat olurdum kim bilir
Belki, zevk alırdım yaşamaktan
Acı biber gibisin, baktığında güzel
Dokunduğun da acısı ellerini, yüzünü yakan
Yeşerecek toprağın gönlüne göre olsun
Sen büyüdükçe unutacaksın !
Ben büyüdüm artık unutamam
Kayıt Tarihi : 1.2.2006 01:18:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Abdullah Gençay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/02/01/artik-unutamam.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!