Artık sustum
Mezardaki insan misali
Ardıma, önüme bakmadan
öylesine sustum....
Kışın ortasındayım
Karla kaplanmış her yer
Karanlık kaldığım yer
ses, seda yok sakin...
Bir ışık gürürüm
Her kalktığımda
Sabahın altısı
Kahvaltım nerde...
Derken öğle akşam oluyor
Sabah doğan ışık
gece yıldız oluyor
Suskun sessiz kayıp gidiyor.
Gün geceyi kovalıyor
Aylar yılları
Ben neyi kovalıyorum
Düşünüp suskun kalıyorum....
Kayıt Tarihi : 11.2.2009 11:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Akif Koca](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/02/11/artik-sustum.jpg)
herseyi bir kenara bırakıp susmak...
TÜM YORUMLAR (1)