Artık Sonbahar... Şiiri - Ömer Özeren 1

Hadi canım sende bir mektup yaz sonbahar gelmeden kalbe
Çok değil bir kaç satır olsun hasret koksun ve satır aralarına
Kurumuş gül yaprakları,bir kaç damla akmış gözyaşın olsun
Geçmişten bahset o eski anılardan,her ayrıntıyı bana tek tek hatırlat
Öyle-ki yazdığın her satırını okurken hıçkırıklara boğ beni,durma ağlat!
Gözyaşlarım aksın durmasın çağlasın,her damlası yazdığın satırları
Kelimeleri sözcükler ve kurumuş gül yapraklarını ıslatsın...
Okurken mektubunu sesim titresin özlem ile beni sana getirsin.
Düşündükçe seni canım,yüreğim kor gibi için için özlem ile yansın.
Mektubun sonu gelirken daha doğrusu bitanem satırlar tükenirken
Aklından geçenleri yaz deli dolu ne varsa öyle hiç çekinmeden.
Ve biliyorum diyeceksin-ki ayrıldık biz çok erken
Hasret bağları örüldü kader deyip beni bırakıp sonsuzluğa giderken
Sabrın sonu selamet derlerdide, aynalara baktım yaş olmuş kırk
Sabır dilenirken saçlara düşmüş kırlar,gönül geçen zaman bak nasılda kırık.
Satırların sonuna vardığında acı sigaranla bir kaç yerinden yak
Anlarım-ki gönül yıllara kayıp zaman değil hala bana kırıgın
Sende ömür bizar sanki hayat durmuş.ilk ve son mektubun gelmiş
O zavvalı yorgun yüreğinden son veda son mektum son hatıra
Artık sonbahar değil senden gelen kış bana.

25 Mayıs 2010
Salı07:02:41