Artık Sevmiyorum Şiiri - Aziz Kerem Tuna

unutabilmelerimsin artık
en zamansız kuytularda
hayata feda ettiğim son hediyemsin
zamana yenildiğim en zamansızlıklarda
gözlerini unutuyorum yavş yavaş
saçlarını, yüzünü, dudaklarını
her unuttuğumda resmini öpüyorum bir daha
gücüm yok kendimi zorlamaya
her gece ayaktayım artık
her an elimde kalem ve yüreğim
sayfalara dökülen
zaman zaman kopabiliyorum artık hayalinden
arada bir uyuyabiliyorum bir de hiç kalkmamacasına
sürükleniyorum bilinmezliğe bilmeden
artık sevmiyorum, onu biliyorum sadece
içimden sürekli tekrarlıyorum
sevmiyorum, sevmiyorum, sevmiyorum diye
buram buram bahar kokuyor her taraf
ve intihar kokuyor yalnızlıklar
söylemek zor geliyor, dilim yalan diyor
durmadan tekrarlıyorum
sevmiyorum, sevmiyorum, sevmiyorum
nefret edebiliyorum artık yaptıklarından
ve kendi yaptıklarımdan daha bir nefretle konuşuyorum
ben artık seni sevmiyorum
gözlerine takılmıyor gözlerim
dilim senden söz etmiyor
yüreğim hiç atmıyor
artık aşk yok, kalp yok, sevgi yok
seni de sevmiyorum ya zaten
şiirler bile tatlı gelmiyor
noktalar kalıyor bir tek geriye
bitmemiş işlerin sonuna konan noktalar
öyle noktalıyorum ki herşeyi
noktalar uzayıp gidiyor........